Betalen voor informatie? Ik ben toch niet gek!

Ik ben er een warm tegenstander van te betalen voor nieuws en nieuwtjes die zijn verspreid door de persbureaus, zeg maar het soort berichten dat je op tig verschillende sites terugvindt en waaruit zou blijken dat Charlie Sheen, valselijk beschuldigd van het een of ander, ineens een rol zou hebben gespeeld in Apocalypse Now, zeg maar dezelfde film waarin Arnold Schwarzenegger de rol van Colonel Kurtz speelde. Ik stel voor dat dit soort berichtgeving gewoon uit advertentieopbrengsten gefinancieerd blijft worden, of anders houden ze het maar.

Dat betekent natuurlijk niet dat er nooit betaald hoeft te worden voor informatie. Immers, waarom zou je wel betalen voor een papieren krant of tijdschrift (vaak niet meer actueel), en niet voor dezelfde informatie in digitaal formaat?

NRC heeft het over een andere boeg gegooid met de (betaalde) NRC applicatie die sinds een aantal dagen in de iTunes App Store verkrijgbaar is. Vanuit de applicatie kun je dagelijks de nieuwe digitale editie van het NRC downloaden. Afhankelijk van of je wel of geen abonnement hebt op de digitale editie is dit gratis of kost het je 79 cent via een in-App upgrade. Het aankopen van nieuwe edities is hiermee erg laagdrempelig geworden, vergelijkbaar met het aanschaffen van een nieuwe app in de App Store. En juist dat laagdrempelige maakt de App Store zo populair. Misschien dus de digitale editie van het NRC ook wel.

Groot verschil tussen de artikelen die je op deze wijze verkrijgt en het bekijken van nieuwsberichten op de mobiele website van het NRC is dat je nu ook de beschikking krijgt over opinie- en achtergrondmateriaal. Volgens mij is dat de meerwaarde die een krant nog kan bieden ten opzichte van simpele nieuwsverspreiding zoals in de eerste alinea van dit artikel beschreven.

De eerste versie van de applicatie is erg sober. Weinig tot geen plaatjes. Misschien is dat een kwestie van wennen. Uiteindelijk gaat het om het verhaal, met name als je op zoek bent naar de achtergrond van nieuwsfeiten of naar opiniestukken. Bovendien heeft het als voordeel dat het downloaden sneller zal gaan. We kunnen afwachten wat volgende versies ons gaan brengen. De eerste poging is in ieder geval niet slecht en hopenlijk voor de kwijnende bedrijfstak een ommekeer.

Update: Apocalypse Now is nu op TV (in de Redux uitvoering waarin Charlie Sheen ineens vervangen is door zijn vader en Arnold Schwarzenegger door Marlon Brando, terwijl die toch al jaren dood is). NCR applicatie op nr. 6 in de App Store.

Nokia patenten waar Apple niets mee kan

Nokia 6230i met blauwe knop. Vaak gesignaleeerd!

Nokia heeft wederom een stap gezet in de patentstrijd met Apple. Volgens de berichtgeving op sites zoals Appleinsider.com komen de beschuldigingen van Nokia erop neer dat Apple in een breed scala van producten, inclusief de iPhone, de iPod en computers!, patenten van Nokia onrechtmatig zou hebben toegepast.

“Nokia has been the leading developer of many key technologies in small electronic devices”, aldus Nokia zelf.

Ik kan niet oordelen of Apple inbreuk maakt op de patenten van Nokia. Wat ik echter wel weet is dat Nokia over een aantal patenten beschikt die voor Apple ten enenmale onbereikbaar zijn, en wel de volgende:

1. Het patent op het maken van telefoons met gammele batterijen die na verloop van tijd los gaan zitten en er voor zorgen dat de telefoon spontaan uitgaat of blokkeert.
2. Het patent op het maken van telefoons waarvan de verflaag binnen een aantal maanden al loslaat zodat de onderliggende basiskleur zichtbaar wordt (zie foto waarop de van oorsprong verchroomde knop blauw is).
3. Het patent op het maken van telefoons met displays waar stof onder gaat zitten dat je niet zomaar verwijdert, waardoor het display van de telefoon moeilijker leesbaar wordt.
4. Het patent op telefoons met nodeloos ingewikkelde menustructuren waardoor je onevenredig veel tijd kwijt bent om een simpele instelling te veranderen

Om een of andere reden heeft Apple ervoor gekozen geen gebruik te maken van deze Nokia ‘key technologies’. Resultaat is wel dat ik een uitermate tevreden iPhone gebruiker ben (sinds ca. 1 1/2 jaar) en Nokia telefoons alleen nog gebruik omdat het de corporate standard is (eigenlijk was, want het bedrijf is overgenomen) bij het bedrijf waar ik voor werk.

Een ander resultaat van deze Nokia ‘key technologies’ is dat ze snel marktaandeel aan het verliezen zijn in het meest lucratieve deel van de markt voor mobiele telefoons, namelijk die voor ‘smartphones’. Wat mij betreft mag het daarmee nog wel ietsje sneller gaan. Rommel is er al genoeg.

Apple Tablet – 7 inches or more?

De nieuwste geruchtenstroom rondom de Apple Tablet is een aantal dagen geleden op stoom gekomen. Waar het apparaat tot voor kort nog 10″ zou zijn, is de maat inmiddels gereduceerd tot 7″, met mogelijk later alsnog een 10″ versie.

Allemaal speculatie natuurlijk. Vele honderden entries op blogs gebaseerd op 1 artikel in de The New York Times, waarvan de schrijver zich weer baseert op uitspraken van 1 anonieme Apple medewerker en een ex-Apple medewerker, eveneens anoniem.

Nu is een 10″ tablet iets dat ik uit de koker van Microsoft zou verwachten, vanwege het feit dat het gewoon niet zou werken en daarvoor moet je nu net bij Microsoft zijn. 10″ is niet draagbaarder dan een laptop en levert bovendien in op functionaliteit.

Goed beschouwd is 7″ al aan de grote kant. Het past dan niet meer in een broekzak, binnenzak of dameshandtasje, en daarmee wordt ook een tablet van deze omvang al weer minder draagbaar.

Als ik kijk naar mijn iPod touch (1e generatie), dan vind ik het scherm zo nu en dan aan de kleine kant, vooral als je in de webbrowser bladert op websites met brede kolommen. Dubbelklikken om in te zoomen heeft dan nl. geen zin. Naar landschapsmodus omschakelen biedt ook niet altijd een oplossing (al was ’t maar omdat het apparaat dan meer moeite heeft met het vasthouden van het wifi-signaal). Een iets grotere uitvoering is dus gewenst, de vraag is echter: hoeveel groter?

Ik zag op YouTube een test van een Archos 5″ internet tablet. Hoewel het apparaat een gammele indruk maakt en het Android systeem duidelijk tekort schiet qua user interface en zoomcapaciteiten (je kan wel in- en uitzoomen, maar op een duidelijk omslachtiger wijze dan op de iPhone of de iPod touch) binnen de web-browser, lijkt deze maat prima bruikbaar. Een scherm dat groot genoeg is voor het lezen van boeken of magazines, het bekijken van films, en surfen op het web. Bovendien kan je een apparaat van deze omvang prima meenemen.

Mijn verwachting is dus dat Apple zal kiezen voor een apparaat dat niet groter is dan 7″, eerder kleiner. Het zal een aantal tekortkomingen van de iPod touch (en iPhone) wegnemen en biedt mogelijkheden tot het introduceren van een aantal nieuwe/verbeterde mediatypes, zoals eBooks, webmagazines, TV-series e.d.

We wachten af wat het gaat worden, want als de ervaring met Apple je één ding leert, is dat ze je altijd weer weten te verrassen met iets waaraan je totaal niet had gedacht.

Espresso bij de Indonees

Ongelofelijk maar waar. Vanavond gegeten bij de Indonesische toko op het Kostverlorenhof in Amstelveen. Afgesloten met een espresso. Als je zo’n ding besteld bij zo’n toko, zijn de verwachtingen niet erg hoog. Positief teken was wel dat ze Segafredo schenken. Wat schetst mijn verbazing als er ineens een prima espresso voor mijn neus staat, zo een waar de meeste koffieschenkende gelegenheden in Amstelveen en ruime omstreken niet bij in de buurt komen.

En voor de volledigheid, ook de andere onderdelen van het menu waren prima, alsmede de bediening.

De nieuwe BMW 5 Serie

De nieuwe BMW 5 Serie is in aantocht. Afgaande op de eerste plaatjes zal het uiterlijk iets minder controversieel zijn dan dat van het huidige model. Dit model vind je geweldig, of je vind het maar niks. Leden van de laatste categorie hebben vanzelfsprekend ongelijk. Zij missen een belangrijk aspect, te weten de achterlichten die overduidelijk geinspireerd zijn door de ogen van de Terminator, model T800, zeg maar het model uit 1984. Hij kijkt alleen een beetje scheel. Alleen om de achterlichten zou je urenlang achter deze auto aan willen jakkeren over de Duitse autobahn. Ik heb een paar fotootjes bijgevoegd voor de vergelijking.

Helaas heeft BMW in de regel van achterlichten weinig kaas gegeten. Vandaar ook dat ze tijdens de laatste facelift van de 5 Serie de gelijkenis toch weer naar de achtergrond hebben weten te verdringen door de rimpels naast de ogen te versterken. Hierdoor lijken de achterlichten van dit model 5 Serie een toevalstreffer. Doodzonde dat BMW ’t daarvan moet hebben.

De achterlichten van het nieuwe model zijn gedurfd, maar toch fraai, een combinatie die je bij BMW niet vaak tegenkomt. Weer een toevalstreffer, laten we het daarop houden. Let erop hoe fraai de lijnen vanuit de zijkant (ze hebben vast een naam) via de achterkanten doorlopen tot aan de bovenzijde van de nummerplaat. Buitengewoon subtiel.

Ze zeggen wel eens over de 3 Serie dat het net een kleine 5 Serie is. Maar een veel groter compliment voor deze auto is dat het net een grote 3 Serie is.

Voor de details kun je momenteel terecht op de website van BMW.

Smakeloos Design – Sony Ericsson Jalou D&G

Vroeger, ik heb ’t nu over de 19e en voorgaande eeuwen, gaven we de locale bewoners van de nieuw ‘ontdekte’ gebieden, tot voor kort ook wel inboorlingen genaamd, blinkertjes om ze te paaien.

Het paaien van mensen met blinkende zaken werkt nog steeds, getuige de door Sony Ericsson uitgebrachte telefoon, de Jalou Dolce & Gabana (let op! Flash vereist). Het apparaat is werkelijk weerzinwekkend van uiterlijk, maar desondanks blijkbaar bedoeld om de hoofden van anderen (uit veronderstelde bewondering) te laten draaien (turn heads). ‘Raise eyebrows’ noemen ze er in één adem bij. Ik kan me inderdaad voorstellen dat mensen hierbij hun wenkbrauwen zullen fronsen, want zelden zal men een lelijker apparaat hebben gezien.

Mag ik voorstellen de gehele productie van dit monster bij het chemisch afval te dumpen?

Nokia vs Apple, Apple vs Nokia

Daniel Eran Dilger van Roughlydrafted.com geeft zijn visie op de patentstrijd tussen Nokia en Apple. Waar ie wat mij betreft alvast gelijk in heeft is dat Nokia inderdaad in korte tijd een hopeloze achterstand heeft opgelopen ten opzicht van Apple op het gebied van zogenaamde smartphones.

Afgezien daarvan, ik gebruik zelf sinds 1994 zakelijk Nokia telefoons en heb er vrijwel uitsluitend slechte ervaring mee. De enige uitzondering was de 6310i van een aantal jaar geleden. De rest was gammel, de batterij ging los zitten, het toestel ging spontaan uit en het display wilde nog wel eens kapotgaan.

Wat de patenten van Nokia ook waard mogen zijn in patentzaken, de smartphonemarkt zal voor ze verloren gaan als ze niet snel met iets nieuws, oops, ik bedoel beters komen.

Ristretto en design komen samen – Speedster

In Bright magazine een artikel over Kees van Westen uit Waalre die wat je noemt een design espresso apparaat in elkaar heeft gezet, de Speedster. Prijs: alleen als de kredietcrisis geen vat op je heeft kom je in aanmerking.

Design op de laatste plaats – Lenovo

Als je wel eens vertoeft op de websites van Garr Reynolds of Nancy Duarte (flash noodzakelijk!), heb je kunnen leren dat asymmetrie een positieve uitwerking op het design van iets kan hebben. Garr heeft daar nog over geschreven in een entry op zijn blog van 22 September jl.

Bij Lenovo hebben ze dit ter harte genomen bij het ontwerpen van hun laptops van de laatste generatie, zoals de T400. Helaas hebben ze, wat mij betreft, niet helemaal door wat Garr werkelijk bedoelt. Het beeldscherm van een laptop is nu net geen element waar je zou moeten kiezen voor asymmetrie. De afbeelding van het scherm laat zien dat het kader aan de linkerkant een stuk breder is dan het kader aan de rechterkant.

De rest van het ‘design’ is overigens ook om te huilen, allerlei elementen vind je op een bijna willekeurige plek. De ene USB aansluiting zit horizontaal aan de linkerzijkant, de andere USB aansluting verticaal aan de andere zijkant. Het geheel maakt een buitengewoon goedkope indruk, en dat terwijl zo’n machientje helemaal niet goedkoop is (€1000, ex BTW op de Lenovo site).

Bij Lenovo lijken ze ook  niet te kunnen kiezen tussen de Trackpoint en TouchPad. Dan maar allebei, moeten ze hebben gedacht. Laten we keuzevrijheid, geheel in Microsoft stijl, maar weer eens verkiezen boven iets dat gewoon goed werkt.

Je kan natuurlijk stellen dat design bijzaak is en dat bruikbaarheid veel belangrijker is. Helaas, qua bruikbaarheid stelt ’t bij de Lenovo ook allemaal niet veel voor. De werking van de trackpad is niet te vergelijken met die van mijn, notabene, 5 jaar oude Apple PowerBook. Op de Mac werk ik zonder muis, bij de T400 kan ik bijna niet zonder. Over de muis zou ik ook nog door kunnen gaan, maar dat heeft Gene Steinberg van The Tech Night Owl al voor me gedaan. Wat mij betreft slaat ie de spijker op z’n kop.

En dan de batterij, die gaat niet heel lang mee, maar dat hebben ze dan opgelost door een grotere uitvoering erop te plakken. Dat het daardoor een 14″ laptop met de omvang van een 15″ wordt, is dan maar weer bijzaak, want stel je eens voor dat ie nog steeds in je tas zou passen…

Helaas ben ik veroordeeld tot zakelijk verbruik van een dergelijk apparaat. Anders zou ie wat mij betreft zo bij ’t grof vuil kunnen. Weg met die rommel.

Minimalistisch Mac gebruik – Spotlight

Op de diverse weblogs over dit onderwerp (bijv. Minimal Mac) kun je veel lezen over het programma Quicksilver, bedoel om o.a. snel applicaties te kunnen opstarten. Onlangs is daar, na geruime tijd, weer eens een update van verschenen.

Gebruikers van Quicksilver zijn daar in de regel enthousiast over. Tegelijkertijd weten ze ook te vertellen waarom Spotlight, de Mac OS X zoekmachine, niet zou voldoen.

Zelf gebruik ik Quicksilver niet. Spotlight voldoet nl. prima in mijn situatie. Deze situatie is ongeveer als volgt:

• Apple PowerBook G4 12″ met 80GB harddisk, dus niet al te veel gelegenheid tot het verzamelen van toepassingen;
• Daarom voornamelijk Apple software geinstalleerd waaronder iLife, iWork en Quicktime Pro;
• Bovendien een beperkte hoeveelheid 3rd party software waaronder 1Password, SmartBackup en Handbrake

Opstarten van de Apple software doe ik vanuit het Dock (niks mis mee overigens, wat mij betreft). Opstarten van de 1Password gaat als volgt:

<Command>-<tab>, gevolgd door ‘1P’+<Enter>

Meer niet. SmartBackup opstarten?

<Command>-<tab>, gevolgd door ‘Smart’+<Enter>

Handbrake opstarten?

<Command>-<tab>, gevolgd door ‘Hand’+<Enter>

Je hebt ’t misschien door, een minimaal aantal toetsaanslagen is voldoende. Ik zou niet weten wat Quicksilver hieraan zou moeten toevoegen. Wel is het handig je Spotlight preferences zodanig in te stellen dat Applicaties bovenaan in het lijstje komen te staan, anders zou het kunnen dat je een document opent dat bijv. met Smart in de bestandsnaam begint.

Overigens is Quicksilver gratis, dus er is weinig dat je tegen hoeft te houden het te proberen.